hvert hurfu allir þessir peningar?

fræðið mig?? ég veit að fólk er búið að útskýra fullt af kjaftæði um það hvernig þetta átti sér stað! það var kreppa og eitthvað, allt varð brjálað... en hvað varð um alla peningana sem fólk virðist hafa lagt inn á þessa reikninga? Á sífellt að gefa okkur fleiri fréttir af því hvað það var mikill peningur inn á þessum reikningum og svo bætist það í eitthvað skuldasafn "þjóðarbúsins"!?

Ef ALLUR þessi peningur tapaðist, hvernig í ósköpunum gerðist það þá, og það á mettíma, og ef hann tapaðist ekki allur, hvar er sá peningur og er ekki öruggt að hann fari í að borga niður þessar skuldir?

 eða fór hann á leynireikninga í lúxemborg því það var vitað að ríkið myndi taka á sig skellinn?

 hver getur frætt mig um þetta?

að lokum vil ég hrósa dv.is sem þessa dagana virðist bulla aðeins minna truntuslefi úr sér þessa dagana en hinir miðlarnir. Vil ég í því samhengi nefna þessar greinar:

 http://www.dv.is/frettir/2008/10/15/islenskt-myndband-um-althjodagjaldeyrissjodinn-vekur-athygli/

 http://www.dv.is/leidari/2008/10/10/vid-brugdumst-ykkur/

 http://www.dv.is/sandkorn/2008/10/15/gosentid-samsaeriskenninga/

Meira af svona væri vel þegið.

Ríkisendurskoðun Breta átti fé á íslenskum reikningum

Athugasemdir

[Svanur Gísli Þorkelsson, 16.10.2008 kl. 00:43]

Svarið er hér.

[H G, 16.10.2008 kl. 00:54]

Kæri Guðjón!   Ég er ekki að setja mig á háan hest gagnvart þér né öðrum sem ekki hafa hugsað út í bankastarfsemi áður. Sjálf er ég ekki sémenntuð í slíku:   Peningarnir sem sagðir eru horfnir eru þegar LÁNAÐIR út. Þannig er bankastarfsemi: Banki tekur við fé TIL ÁVÖXTUNAR. Hvernig ávaxtar hann féð - til að geta greitt vextina ? Hann LÁNAR þá út. Margumrætt fé sem allir vilja alltíeinu fá til baka frá bönkunum (helst í gær!) er FAST í útlánum - Skuldabréfum td - Þetta er það sem þú sérð kallað "assets" á ensku - og er eign viðkomandi banka - samt fast í útláni. Nenni ekki að útfæra dæmið nánar - en velti fyrir mér hvernig fólk heldur að banki ávaxti fé. Undir koddanum? - í bankahólfi? - eða ef til með því að sá því út og rækta peningatré sem strax er hægt að tína seðlana af'?

[Guðjón Heiðar Valgarðsson, 16.10.2008 kl. 01:14]

ég veit það og er að vona að fólk fari að spá í það líka til að það sjái hvað þetta er mikið bull, en þetta svarar ekki spurningunni um hvernig þeir gátu tapað svona miklu svona hratt. Á eftir að líta á tengilinn við fyrsta kommentið, kannski hann svali forvitni minni.

[Guðjón Heiðar Valgarðsson, 16.10.2008 kl. 01:24]

vá... þvílíkt kjaftæði sem þessi grein er... ótrúlegt! samt í raun ekki, því hún útskýrir bara hvað þetta kerfi er mikið kjaftæði!

 Peningarnir ykkar eru þarna þeir eru bara minna virði?!?!

Peningar eru bara hugmynd um eitthvað gildi sem á að tákna virði auðæfa jarðar, sem er nóg til af, tíma okkar sem er slatti til af og orku. Hvernig geta þessir hlutir orðið minna virði? eða þá... í raun meira virði í samhengi við þessa ímynduðu peninga? Er líf okkar minna virði núna semsagt? Hver ákvað það?

[Úlfljótur (IP-tala skráð) 16.10.2008 kl. 08:34]

Bretar vísa til þessara laga.  Alveg ljóst að við föllum undir hugtakið hryðjuverkamenn... http://www.opsi.gov.uk/Acts/acts2001/ukpga_20010024_en_2#pt1-l1g1

[Guðmundur Ásgeirsson, 16.10.2008 kl. 15:58]

"Tapið" væri ekki fyrir hendi ef hægt væri að innkalla öll útlán samstundis til að greiða út innistæðurnar, en það er bara ekki svo einfalt. Eins og þú veist þá má bankinn ekki koma óforvarandis upp úr þurru og heimta að þú greiðir, t.d. húsnæðislánið þitt upp í topp samstundis, það væri ósanngjarnt og það leyfir kerfið ekki sem betur fer. Áhættan af þessu ásamt því að þú standir ekki í skilum með lánin sem bankinn á, er því hjá bankanum sjálfum.

Þetta kerfi virkar, svo lengi sem það flestir viðskiptavinir láta sparifé sitt standa óhreyft á reikningunum og svo lengi sem þeir sem hafa tekið lán hjá bankanum standa að mestu leyti í skilum með afborganir af þeim. Til að mæta sveiflum milli innlána og útlána eru bönkunum svo sett ákveðin skilyrði um lágmarks eiginfjárstöðu (peningar sem ekki eru bundnir í inn- eða útlánum), hluti af því regluverki kallast bindiskylda og er yfirleitt ákveðið hlutfall af heildareignum bankans sem þeir verða að geyma á reikningi í Seðlabankanum svo að sú innistæða sé tryggð. Bindiskyldan er hinsvegar aðeins hluti af stærð bankans, gjarnan ekki nema 10%.

Ef svo ólíklega vill til að nógu margir viðskiptavinir vilja samtímis taka út innistæður sínar getur farið svo að eigið fé hans klárist á stuttum tíma, bankinn á kannski fullt af "eignum" en samt engan "pening" til að borga út. Þá neyðist bankinn til að selja eitthvað af eignunum til að breyta þeim í peninga og treysta þannig eiginfjárstöðu sína. Ef svo ólíklega vill til eins og hefur verið að gerast í evrópskum bönkum undanfarið (t.d. Nothern Rock) að tilfinnanlega stór hluti viðskiptavina vill skyndilega taka út innistæður sínar, þá hefst kapphlaup við tímann þar sem bankinn verður að selja eignir nógu hratt til að eiga fyrir úttektunum ("bank run"). Eins og á hverri annari útsölu þá falla eignir bankans við þetta í verði því endanlegt verðmæti á frjálsum markaði ákvarðast af því verði sem fæst fyrir eignirnar þegar þær eru seldar. Þetta er auðvitað alger vítahringur ("death spiral") sem endar með því að þegar næsti viðskiptavinur vil taka út þá eru einfaldlega engir peningar eftir í hvelfingunni, vegna þess að það er búið að lána allt sem eftir stendur út til annara viðskiptavina sem hafa svo notað lánsféð til að fjármagna sín viðskipti á borð við bíla- og fasteignakaup. Undir slíkum kringumstæðum telst bankinn orðinn gjaldþrota, sem gerist reyndar ekki oft. Yfirvöld setja gjarnan upp vöktun og grípa inn í ferlið ef bankinn fer niður fyrir bindiskylduna, og þar sem miklir heildarhagsmunir eru af því að tryggja stöðugleika kerfisins er gjarnan gripið til aðgerða sem miða að því að afstýra algjöru gjaldþroti með tilheyrandi tapi fyrir alla hlutaðeigandi. Það var hinsvegar ekki gert fyrir Lehman Brothers sem var einfaldlega látinn rúlla og tók Glitni með sér í fallinu, en á sama tíma voru bandarísk stjórnvöld á fullu að dæla fé í marga aðra banka sem stóðu höllum fæti. Vilji menn leita skýringa á efnahagshruninu hér heimaskyldu þeir byrja á því að líta þangað, þ.e.a.s. til vesturs.

Til þess að glöggva sig betur á því hvernig alþjóðlega bankakerfið virkar í reynd er tilvalið að lesa bókina Falið Vald sem er skrifuð á íslensku og aðgengileg á vefnum.